Άνθισαν οι τουλίπες! Τι ομορφιά...τι χαρά απρόσμενη σε μια ημέρα βροχερή σαν αυτή, να δεις μια ανθισμένη λευκο-ρόζ τουλίπα! Τι δώρο...Αν κι ο καιρός φέτος μας τα χαλάει, τα λουλούδια δεν πτοούνται και κάνουν αυτό που ξέρουν....ανθίζουν!
Έτσι κι εμείς παρόλο που οι μέρες έγιναν και πάλι μουντές,
εμείς κάνουμε αυτό που ξέρουμε μέρες που είναι.
Βάφουμε, πλάθουμε, φουρνίζουμε και δημιουργούμε.
Να λοιπόν δύο όμορφες μικρές ιδέες για στολισμό του πασχαλινού τραπεζιού.
Δαχτυλήθρες που γίνονται μικρά κηροπήγιά και μέσα τους κολλάμε
με θερμόκολλα μικρά κεράκια και γύρω γύρω βρύα και μικρά συνθετικά λουλουδάκια.
Έτσι για χαρά...
Τραπέζι Πασχαλινό χωρίς λουλούδια δεν γίνονται και χωρίς αυγά επίσης.
Οπότε κάνουμε τα αυγά βάζα για λουλούδια. Μια εύκολη κατασκευή.
Θα χρειαστούμε χοντρό σύρμα στο οποίο θα δώσουμε στρογγυλό σχήμα
σε ότι μέγεθος θέλουμε.
Τσόφλια αυγών που δεν πετάμε κάνοντας κουλουράκια ή τσουρέκια
και βέβαια βρύα που είναι και τα αγαπημένα μου και δίνουν ομορφιά,
αφού με αυτά θα καλύψουμε τα σημεία που φαίνεται το σύρμα.
Πρώτα κολλάμε με θερμόκολλα τέσσερα τσόφλια σε τέσσερα διαφορετικά σημεία
για να στέκεται το στεφανάκι και μετά κολλάμε και όλα τα υπόλοιπα.
Μετά βάζουμε νεράκι στα αυγά και γεμίζουμε απλά με λουλούδια.
Είναι μια κατασκευή λίγων λεπτών πραγματικά μα το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο.
Εμείς στη μέση βάλαμε τις δακτυλήθρες
με τα κεράκια μα μπορεί κανείς να βάλει ένα ωραίο μεγάλο κερί στο κέντρο του τραπεζιού
και να λαμπρύνει το Πασχαλινό τραπέζι και όχι μόνο.
Παράξενο πόσο όμορφα πράγματα μπορείς να φτιάξεις από το τίποτα,
με απλά ευτελή υλικά με ιδέες από περιοδικά και φωτογραφίες που εμπνέουν.
Αυτή η εποχή των χαριτωμένων λαγών, των χαρούμενων αυγών
και όλων των απαλών χρωμάτων με ξετρελαίνει....
Στολίστε, στολίστε, στολίστε. Ευκαιρία για φως και χαρά οι μέρες που έρχονται!
Επίσης για μικρά δωράκια χαράς για τα πιτσιρίκια αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε
την τέλεια ιδέα της Λαμπρούκα,
που έχει μαγικά χέρια και απίθανες ιδέες και γεμίσαμε μπαλίτσες με καραμελάκια.
Είχα έναν τουλάχιστον βοηθό αφού ο άλλος εξαφανίστηκε με το ποδήλατο
και μας άφησε στη μέση...
Τώρα κάποια από αυτά, περιμένουν να γεμίσουν τα καλαθάκια των μικρών μας.
Τα αυγά μας κόκκινα με κορδέλες, σαν να φορούν τα καλά τους.
Δεν τα γυάλισα, για να έχουν αυτή την ωραία ματ φυσική θαμπάδα
και μερικά τα φροντίσαμε λίγο παραπάνω!
Ωραία ιδέα νομίζω, για να δωρίσει ο νονός το ξεχωριστό αυγό,
στο ξεχωριστό του βαφτιστήρι!
Είμαστε πια στις μεγάλες αυτές ημέρες...Τις μεγαλύτερες του χρόνου!
Όλα είναι έτοιμα στο σπίτι μας. Τα τσουρέκια μας υπέροχα, αφράτα.
Νομίζω πως η μαμά μου, θα ήταν περήφανη για εμένα αν μπορούσε να τα δοκιμάσει
γιατί σκέφτομαι πως έγινα κι εγώ σαν τη μαμά μου αφού κάθε τέτοια εποχή,
το θέμα των τσουρεκιών είναι το θέμα των ημερών..."εσένα σου πέτυχαν;"
Η μεγάλη ερώτηση... που ποτέ δεν πίστευα πως θα με ενδιέφερε...
κι όμως με ενδιαφέρει και ναι!
Εμένα φέτος λοιπόν, μου πέτυχαν κι έχω μεγάλη χαρά.
Και μπορεί εγώ να τα έπλασα, μα άλλος τα έψησε κι έγιναν αφράτα και ζουμερά
γιατί η μισή μαστοριά είναι στο ψήσιμο.
Άρα μπράβο στο αγόρι μου που τα έψησε όταν εγώ έπρεπε να φύγω αφήνοντας τα κυριολεκτικά στη μέση.
Αυτές λοιπόν, ήταν οι επιτυχές γιατί τις αποτυχίες δεν τις δείχνω....
κατέληξαν στα σκουπίδια καθώς μια φουρνιά κουλουράκια και όλο το ζυμάρι,
απέτυχαν παταγωδώς....
Που θα μου πάει όμως, θα τα προσπαθήσω ξανά και θα τα καταφέρω γιατί δεν είναι στο χέρι τους.
Σας καλημερίζω με αυτή την υπέροχη Πασχαλινή εικόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου